14 Ekim 2016 Cuma

Düş.

Öfkeliyim
Çoğu zaman kendime,her zaman onlara..çünkü bu dünyada yaşamayı,ben olmayı ben istemedim. Sırf tanrı böyle istiyor diye katlandığımız şu eziyetin bir mükafatı elbette yok,siz öyle mi sandınız? Cennetle kandırılan her kişi iyilik yolunda attığı adımlardan kötülük tohumları ekiyor bastığı yere, sindirilmek bu düpedüz! Ben bu dünyaya terk edilmişim sanki,aidiyet duygum yok, sahiplenemem de bir şeyi.. bu sıkıcı yerden ne zaman gidilse kardır insana.. dünya dediğin şey iki yarımküreden ibaret.. altını üstüne getirdiğin zaman da değişmiyor ki bir şey.. 
Geri çekilmişliğimin üzerimde oluşturduğu o yabancı sis bulutundan gelen kimseyi göremediğim için.. sahi kim var orada ? Düşler kuruyorum,düşlerden bir hikaye yaratıyorum,hikayelerimden de hayat! Gel git akıllı olabilirim,iyi veya kötü de değilim,üzerime tanımlanan hiçbir sıfatı da kabul etmiyorum çünkü bugün bulutları seyrederken yarın kafamı güneşe de çevirebilirim. Yaparım elbette.. hayatta her şey mümkün, bunu yazabilmem bile !
141016
1925

...


İçim, dışıma dün gece darbe yaptı..